Dan neem je toch een hond
Dan neem je toch een hond?
Over proberen zwanger te worden, had Maartje Brockbernd veel gelezen, maar weinig gezien. Dus maakte ze een fotoproject van haar eigen traject. Er is geen oorzaak gevonden, ze zijn medisch gezond verklaard. Maar toch lukt het fotografe Maartje Brockbernd en haar man al ruim vier jaar niet om een kind te krijgen. Het waarom is onduidelijk.
Brockbernd besloot het traject van onderzoeken, testen, uitslagen, optimisme, verdriet, wanhoop, IUI, IVF en ICSI vast te leggen met haar camera. „Ik heb er eindeloos veel over gelezen, maar hoe dit proces eruitziet, dat kon ik nergens vinden.”
Ze zijn gezond, de worsteling is van de buitenkant niet te zien. Dat maakt de situatie zo ingewikkeld. „Er is nog altijd een taboe rond vruchtbaarheidsbehandelingen, gesterkt door een gevoel van schaamte dat je lijf je in de steek lijkt te laten.” Terwijl die schaamte nergens voor nodig is, zegt ze aan de telefoon, één op de dertig baby’s is een ivf-baby. „We zijn dus niet alleen, bij lange na niet, maar toch is het een moeilijk onderwerp om te bespreken.”
Nu mag ze na een jarenlang traject dit deel van de serie afsluiten, want ze is zwanger. Want wat er nu gaat komen, is een heel ander hoofdstuk. „Ik wil niet dat die twee zaken door elkaar gaan lopen”, zegt ze. Het verdrietige traject moet niet vermengd worden met het geluk van een kindje. „Ik ga denk ik wel een serie maken over het moederschap hoor, maar in kleur. Zo zie ik het voor me: een leven vol kleur.”
Tekst: Sarah Ouwerkerk
Publicatie NRC 2020: klik hier
Publicatie LINDA.nl: klik hier
Publicatie NRC 2021: klik hier
Genomineerd voor SO Award 2021, Selection Of Dutch Photography: klik hier
Category
Persoonlijk